امام سجاد علیه‌السلام

پیشانیت عرش خدا چشم تو دریای حیا

 محراب یا رب یا ربت شد قبله گاه ماسوا

 امام دعا یا سجاد (ع) نسیم صفا یا سجاد(ع)

 بشگفته باغ آینه امشب به دامان حسین(ع)

 بنگر در آغوش ملک فرزند و جانان حسین(ع)

او جانشین مصطفی در قاب چشمان حسین(ع)

 او را ببوید هر که شد شیدا و خواهان حسین(ع)

 امشب بهشت جاودان گردیده مهمان حسین(ع)

 بگرفته اند افلاکیان عیدی ز دستان حسین(ع)

 پیشانیت عرش خدا ….

آویزه ی گوش زمین هر نیمه شب نجوای تو

 جر وحرم ، رکن و حجر زد بوسه ها بر پای تو

 این دیده ی بیسوی ما بر قامت رعنای تو

 در آرزوی پرتویی از تابش سیمای تو

 پیش از تو هیچ آیینه ای هرگز تماشایی نشد

 جز با نگاه لطف تو هر حاتمی طایی نشد

 پیشانیت عرش خدا ..

از سوز شب هنگام تو رونق گرفته آسمان

 زهد تو شد آیینه ی زهد امیر مؤمنان

ای زینت ارض و سما ای بهترین بندگان

تابیده بر چشمان تو نور رخ افلاکیان

ای نور چشم فاطمه(س) نجل امیر المؤمنين(ع)

در عرش اعلی حق تو را نامیده زین العابدین(ع)